Ogólne zasady i tryb przyznawania oraz ustalania wysokości dodatków mieszkaniowych

Dodatek mieszkaniowy przysługuje:
– najemcom oraz podnajemcom lokali mieszkalnych,
– członkom spółdzielni mieszkaniowych zamieszkującym na podstawie spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego,
– osobom zajmującym lokale mieszkalne w budynkach stanowiących ich własność i właścicielom lokali mieszkalnych,
– innym osobom mającym tytuł prawny do zajmowanego lokalu mieszkalnego i ponoszącym wydatki związane z jego zajmowaniem,
– osobom zajmującym lokal mieszkalny bez tytułu prawnego, oczekującym na przysługujący im lokal zamienny albo socjalny.
Za dochód uważa się wszelkie przychody po odliczeniu kosztów ich uzyskania oraz po odliczeniu składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, określonych w przepisach o systemie ubezpieczeń społecznych, chyba że zostały już zaliczone do kosztów uzyskania przychodu.
Do dochodu nie wlicza się dodatków dla sierot zupełnych, zasiłków pielęgnacyjnych, zasiłków okresowych z pomocy społecznej, jednorazowych świadczeń pieniężnych i świadczeń w naturze z pomocy społecznej oraz dodatku mieszkaniowego.
Normatywna powierzchnia użytkowa lokalu mieszkalnego lub budynku mieszkalnego, w którym znajduje się tylko jeden lokal mieszkalny (dom jednorodzinny), w przeliczeniu na liczbę członków gospodarstwa domowego nie może przekraczać:
35 m2 – dla 1 osoby, 40 m2 – dla 2 osób, 45 m2 – dla 3 osób, 55 m2 – dla 4 osób, 65 m2 – dla 5 osób, 70 m2 – dla 6 osób, a w razie zamieszkania w lokalu mieszkalnym większej liczby osób dla każdej kolejnej osoby zwiększa się normatywną powierzchnię tego lokalu o 5 m2.
Do tych powierzchni przelicza się ponoszone opłaty w przypadku zajmowania mieszkania o większej powierzchni jednakże powierzchnia użytkowa zajmowanego mieszkania nie może przekraczać normatywnej powierzchni o więcej niż 30%.
Możliwe jest również przekroczenie dopuszczalne powierzchni normatywnej do 50% lecz dotyczy to jedynie specyficznych mieszkań gdzie suma powierzchni i kuchni nie przekracza 60% całkowitej powierzchni użytkowej mieszkania.
Normatywną powierzchnię powiększa się o 15 m2, jeżeli w lokalu mieszkalnym zamieszkuje osoba niepełnosprawna poruszająca się na wózku inwalidzkim lub osoba niepełnosprawna, jeżeli niepełnosprawność wymaga zamieszkania w oddzielnym pokoju (wymagany stosowny dokument tj. orzeczenie o niepełnosprawności oraz zaświadczenie lekarskie potwierdzające poruszanie się na wózku inwalidzkim lub konieczność zamieszkania w oddzielnym pokoju).

Podstawę obliczenia dodatku mieszkaniowego stanowi następujące rodzaje wydatków w gospodarstwach domowych:
– najemców i podnajemców oraz innych osób mających tytuł prawny do użytkowania lokalu (z wyjątkiem wymienionych poniżej) – czynsz albo inne opłaty za używanie lokalu oraz opłaty za energię cieplną, wodę, odbiór nieczystości stałych i płynnych,
– członków spółdzielni mieszkaniowych oraz właścicieli i najemców lokali w budynkach spółdzielni mieszkaniowych – opłat za energię cieplną;, wodę, odbiór nieczystości stałych i płynnych oraz koszty eksploatacji i remontów, z wyłączeniem ubezpieczenia, podatku od nieruchomości i opłat za wieczyste użytkowanie gruntów,
– właścicieli lokali mieszkalnych – opłaty za energię cieplną i wodę dostarczane do lokalu, opłaty za odbiór nieczystości stałych i płynnych oraz zaliczki na koszty zarządu nieruchomości; wspólną, z wyłączeniem ubezpieczenia, podatku od nieruchomości i opłaty za wieczyste użytkowanie gruntów,
– osób używających lokali mieszkalnych w budynkach wielorodzinnym stanowiącym ich własność oraz właścicieli domów jednorodzinnych – opłaty za energię cieplną; i wodę dostarczane do lokalu, opłaty za odbiór nieczystości stałych i płynnych.
Wnioskodawca będący właścicielem domu jednorodzinnego powinien złożyć zaświadczenie organu właściwego w sprawie wydania pozwolenia na budowę, potwierdzające powierzchnię użytkową, w tym łączną powierzchnię pokoi i kuchni, oraz wyposażenie techniczne domu.

Maksymalna wysokość dodatku mieszkaniowego łącznie z ryczałtem nie może przekraczać 50% wydatków przypadających na normatywną powierzchnię zajmowanego lokalu mieszkalnego.

Dodatek mieszkaniowy przyznaje się na okres 6 miesięcy, licząc od pierwszego dnia miesiąca następnego po dniu złożenia wniosku.

W przypadku stwierdzenia w wyniku przeprowadzonego wywiadu środowiskowego rażących dysproporcji między niskimi dochodami wykazywanymi w złożonej deklaracji, a faktycznym stanem majątkowym można odmówić przyznania dodatku mieszkaniowego.

Upoważniony pracownik przeprowadzający wywiad środowiskowy może żądać od wnioskodawcy i innych członków gospodarstwa domowego złożenia oświadczenia o stanie majątkowym, zawierającego w szczególności dane dotyczące posiadanych ruchomości i nieruchomości oraz zasobów pieniężnych.

Wywiad przeprowadza się w miejscu zamieszkania wnioskodawcy.

Odmowa złożenia oświadczenia stanowi podstawę do wydania decyzji o odmowie przyznania dodatku mieszkaniowego.

W wypadku stwierdzenia, że osoba, której przyznano dodatek mieszkaniowy, nie opłaca na bieżąco należności za zajmowany lokal mieszkalny, wypłatę dodatku mieszkaniowego wstrzymuje się do czasu uregulowania zaległości. Jeżeli uregulowanie zaległości nie nastąpi w ciągu 3 miesięcy od dnia wydania decyzji wówczas decyzja o przyznaniu dodatku mieszkaniowego wygasa. w wypadku uregulowania należności w terminie dodatek mieszkaniowy wypłaca się za okres, w którym wypłata była wstrzymana.
Osoba, w stosunku do której z powodu nie uregulowania należności za zajmowany lokal mieszkalny wygasła decyzja o przyznaniu dodatku mieszkaniowego, może wystąpić ponownie o jego przyznanie po uregulowaniu zaległości powstałych w okresie obowiązywania tej decyzji.
Jeżeli w wyniku wznowienia postępowania stwierdzono, że dodatek mieszkaniowy przyznano na podstawie nieprawdziwych danych zawartych w deklaracji lub wniosku, osoba otrzymująca dodatek mieszkaniowy jest zobowiązana do zwrotu w deklaracji lub wniosku, osoba otrzymująca dodatek mieszkaniowy jest obowiązana do zwrotu nienależnie pobranych kwot w podwójnej wysokości.
Należności te wraz z odsetkami i kosztami egzekucyjnymi i kosztami egzekucyjnymi podlegają przymusowemu ściągnięciu w trybie postępowania egzekucyjnego w administracji.
Wypłatę dodatku mieszkaniowego w skorygowanej wysokości wstrzymuje się do czasu wyegzekwowania należności.

Do składanego prawidłowo wypełnionego wniosku i potwierdzonego przez zarządcę domu wniosku o przyznanie dodatku mieszkaniowego i deklaracji należy dołączyć następujące dokumenty:
– dokument potwierdzający tytuł prawny do zajmowanego mieszkania (akt własności, decyzja o przydziale lokalu mieszkalnego, umowa najmu itp.)
– szczegółowy wykaz ponoszonych opłat z miesiąca w którym składany jest wniosek,
– dowód osobisty,
– zaświadczenie potwierdzające wysokość dochodów za okres 3 miesięcy poprzedzających datę złożenia wniosku, a w szczególności zaświadczenia potwierdzające wysokość zarobków, zasiłków rodzinnych, alimentów, decyzje (lub odcinki) określające aktualne wysokości pobieranych świadczeń emerytalno-rentowych, dodatkach pielęgnacyjnych, dodatkach kombatanckich, ryczałtach energetycznych, odcinki lub zaświadczenia potwierdzające wysokość pobieranych zasiłków dla bezrobotnych, zasiłków i świadczeń przedemerytalny, wysokości pobieranych przez studentów stypendiów,
– w przypadku osób pełnoletnich w wieku produkcyjnym nie uczących się, nie pracujących, nie pobierających świadczeń emerytalno-rentowych, nie zarejestrowanych w Powiatowym Urzędzie Pracy jako poszukujące pracy wymagane jest osobiste stawiennictwo celem złożenia stosownego oświadczenia.